ΘΕΟΣΤΑΛΤΟΣ ΟΔΗΓΟΣ - ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πριν από δύο μέρες επέστρεψα από ένα ταξίδι στην κεντρική Μακεδονία. Με αφορμή το τριήμερο της 25ης Μαρτίου είχα αποφασίσει να ταξιδέψω προς τα βόρεια. Η ιστορία που θα διηγηθώ αποδεικνύει ότι καμιά φορά το ταξίδι είναι εξίσου σημαντικό με τον προορισμό. Θα μου πεις και με το δίκιο σου: - Σιγά ρε "Οδυσσέα", τι σημαντικό μπορεί να προκύψει σε ένα ταξίδι 550 χιλιομέτρων στην Εθνική Οδό που να το θεωρήσεις ιδιαίτερα σημαντικό; Ακου το λοιπόν...
Ταξίδευα μετά της συντρόφου μου το Σάββατο 22 Μαρτίου. Δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση. Στο μυαλό μου ήδη έφτιαχνα σχέδια και εικόνες για το πως θα περάσω τις επόμενες μέρες. Ολα κυλούσαν μια χαρά. Οχι για πολύ όμως. Γύρω στο 150στό χιλιόμετρο διαπιστώνω ότι το λαμπάκι θερμοκρασίας είχε ανάψει στο κόκκινο. Καθώς δεν είμαι και ειδικός, εκτός από τα βασικά, άρχισαν να με ζώνουν δυσοίωνες σκέψεις. Πριν φύγω είχα κάνει τους βασικούς ελέγχους. Νερά, λάδια, ξίδια, μπόλικο λεμόνι και γενικώς ότι χρειάζεται, για να κάνεις ένα ασφαλές ταξίδι. Τo service του αυτοκινήτου (ένα Citroen Saxo), είχε γίνει πρόσφατα και ουδέποτε είχε παρουσιαστεί τέτοιο πρόβλημα. Στο επόμενο parking κάνω δεξιά και σταματάω. Ανοίγω το καπώ.
Κοιτώ με αμηχανία αδαή τη μηχανή. Ελέγχω τα σωληνάκια και το ψυγείο για πιθανή διαρροή. Ολα φαίνονται εντάξει. Μετά από λίγη ώρα αποφασίζω προσεκτικά με τη βοήθεια ενός πανιού, για να αποφύγω πιθανό έγκαυμα, να ανοίξω το δοχείο του νερού. Υγρό πυρ ξεθυμαίνει από το δοχείο και το ξανακλείνω απότομα, ευτυχώς χωρίς επιπτώσεις στο δέρμα.
Το σκηνικό είχε πλέον αλλάξει. Το ταξίδι ακυρωνόταν αυτόματα. Ολα τα σχέδια διαγράφονταν. Και 'γω με ένα χαλασμένο αυτοκίνητο μέσα στην Εθνική. Και για το ταξίδι το είχα αποφασίσει. Αλλά το αυτοκίνητο ήταν ένα θέμα. Οδική βοήθεια. Μεταφορά μέχρι τον επόμενο σταθμό. Και αν η βλάβη ήταν σοβαρή τρέχα-γύρευε πως θα επέστρεφα στην Αθήνα. Και εκείνη τη στιγμή, σαν από μηχανής θεός, εμφανίστηκε ένας αξιοσημείωτος άνθρωπος...
Ενα φορτηγό ψυγείο σταματάει στο parking λίγα μέτρα πίσω από μένα. Ο οδηγός του είμαι σίγουρος, ότι με παρατηρεί, ενώ εγώ προσπαθώ να βρω λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει. Καθώς δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, αποφασίζω να του μιλήσω. Σχεδόν ταυτόχρονα ο οδηγός κατεβαίνει από το φορτηγό και έρχεται προς το μέρος μου.
Του εξηγώ πως έχουν τα πράγματα και τότε ο Δημήτρης αναλαμβάνει δράση. Μου εξηγεί ότι μπορεί να έχω κάψει φλάντζα, οπότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και χρειάζομαι οδική βοήθεια. Αλλά υπάρχει και η περίπτωση να χάλασε ο θερμοστάτης, όπου τα πράγματα είναι λιγότερο σοβαρά. Ο Δημήτρης αρχίζει να εργάζεται πάνω από το αυτοκίνητο σαν να ήταν δικό του. Ο Δημήτρης εργάζεται πάνω από το αυτοκίνητο σαν να είναι το πρόβλημα δικό του. Βάζει τα χέρια του μέσα στη μουτζούρα. Δουλεύει περίπου μισή ώρα ίσως και παραπάνω, πάνω από το αυτοκίνητο και εγώ εκτελώ χρέη βοηθού. Το πρόβλημα τελικά ήταν ο θερμοστάτης. Είχε κολλήσει. Τον αφαίρεσε. Στεγανοποίησε με φλαντζόκολλα την σύνδεση και μου είπε ότι μπορώ να συνεχίσω το ταξίδι, αλλά θα πρέπει να βάλω καινούργιο θερμοστάτη το συντομότερο.
Ενιωσα υπόχρεος. Αφού τον ευχαρίστησα, του πρότεινα αν θα ήθελε να τον αποζημιώσω με κάποιο ποσό. Δεν το δέχτηκε. Ισως και να προσβλήθηκε. -''Προχώρησε μπροστά μου είπε μέχρι τα Goody's (πριν από τη Λαμία). Εγώ θα είμαι από πίσω, να δούμε αν όλα είναι εντάξει και με κερνάς εκεί έναν καφέ. Ετσι κι έγινε.
Φτάσαμε στα Goody's χωρίς πρόβλημα. Πίνοντας τον καφέ μιλήσαμε για διάφορα πράγματα. Κυρίως -και με αφορμή τη γνωριμία μας- μιλήσαμε για την ανιδιοτελή προσφορά μεταξύ των ανθρώπων, ειδικά όταν αυτοί είναι άγνωστοι μεταξύ τους. Για την εμπιστοσύνη που έχει πλέον χαθεί. Για το κοινωνικό πρόσωπο που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Ο Δημήτρης ζει στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Είναι ένας απλός άνθρωπος. Χωρίς τουπέ και ύφος. Η απλότητά του, η αμεσότητα του λόγου και των πράξεών του είναι αυτά που με κάνουν να τον χαρακτηρίζω αξιοσημείωτο. Του εύχομαι ότι καλύτερο για αυτόν και την οικογένειά του και τα καλύτερα για το μέλλον των δυο του παιδιών.
Για το τέλος της ιστορίας, να πω ότι την Δευτέρα πήγα στη Citroen Βέροιας. Αλλαξα τον θερμοστάτη και όλα είναι Ο.Κ. Θα ήθελα να αναφέρω, ότι ο εκεί αντιπρόσωπος της Citroen, ο κ. Γιανταμίδης Κώστας με εξυπηρέτησε άψογα. Αριστος μηχανικός και με καλή καρδιά.
