Αν πρόκειται να πιεις πολύ, να 'χεις φάει λιπαρά,
για να μη σε χαλάσει.
Μετά, έτσι κι αλλιώς θα ξαναφάς
γιατί θα σε κόβει το στομάχι.
(Υ.Γ.1: που και που χτύπα και κανένα ποτηράκι νερό.........................)
(Υ.Γ.2: θα οδηγήσουν οι άλλοι...)
Λίγο πριν αναχωρήσω από την Αθήνα για τα χωριά της Νότιας Πίνδου, θυμήθηκα μια μικρή ιστορία που είχα διαβάσει παλιότερα. Τη μοιράζομαι μαζί σας, μάλλον επειδή μου άρεσε - κι ακόμα μου αρέσει - πολύ.
“THE WIZDOM WHITHIN”
(“ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ”)
Dr.Irving Oyle and Susan Jean
Με την πρώτη ματιά ένας/μία ΕΜΟ είναι ένα θέαμα εντυπωσιακό. Ένα όμορφο οπτικό εφέ. Ένα μαγνητικό κάτι. Εδώ κρύβεται κι η αρχή της δημοφιλίας τους.
Θα γράψω για το φαινόμενο ΕΜΟ όπως το αντιλαμβάνομαι στην Ελλάδα. Μακάρι να είχαμε την ικανότητα να εμπνευστούμε ένα νεανικό/ιδεολογικό ρεύμα από μόνοι μας, αλλά πλέον αυτά δεν γίνονται· δυστυχώς. Το φαινόμενο ΕΜΟ είναι μια νεανική αμερικανιά που ξεκίνησε από την Ουάσιγκτον την δεκαετία του ΄80. Είναι παρακλάδι του hardcore punk κι όπως λέει και ο μουσικός παραγωγός Γιώργος Φακίνος, «περιέγραφε έναν punk ήχο με περισσότερο συναίσθημα». (emo-tion). Αυτός είναι ο συνηθέστερος ορισμός που κυκλοφορεί.
Εχουμε λοιπόν, το σπέσιαλ οπτικό εφέ αλλά και το συνοδό ψυχολογικό background. Το συναίσθημα, η μελαγχολία, η κατάθλιψη, το ¨δε με καταλαβαίνει κανείς", το "μαύρο κενό", το "όλα είναι ένα τίποτα", το "αδιαφορώ γι αυτούς που αδιαφορούν για μένα" και άλλα. Όπα ρε μεγάλε, πάτα φρένο. Κάτι μου θυμίζουν οι ατάκες αυτές. Μήπως και απ΄το δικό μου/σου μυαλό δεν πέρασαν κάποτε τέτοιες σκέψεις (κάποιες φλασάρουν ίσως και τώρα στα ξαφνικά). Ξέρεις πολλούς που στην εφηβεία τους να ήταν σε απόλυτη αρμονία με το κοινωνικό status; Που να μην τα έπαιρναν στο κρανίο με αυτά που έπιαναν τα εφηβικά τους ραντάρ. Ίσως ελάχιστους που το πιθανότερο είναι να μελαγχολήσουν αργότερα.
Άρα παντού τα πάντα. Δηλαδή το θέμα είναι τι πίνεις; Αν πίνεις EMO ή HEMO; Ή ότι θα το λούσεις το μυαλό σου κάποια στιγμή έτσι κι αλλιώς;
Μια εφηβική μειοψηφία λοιπόν ντύνεται ΕΜΟ style. Kαι τι
έγινε; Καλά κάνουν. Δε μας πέφτει λόγος. Θα έλεγα μάλιστα ότι το style είναι άριστα επιτηδευμένο. Αρκετά ελιτίστικο. Ίσως και λίγο αλμυρό στην τιμή του. Μήπως είσαι ο γονιός που πληρώνει το κομμωτήριο και τα eayliner; Πιθανόν. Το μεγαλύτερο ποσοστό ΕΜΟ ανήκουν σε οικογένειες υψηλών εισοδημάτων. Ξέρεις ποιο είναι το "μαύρο σημείο"; Να κάνεις κακό στον εαυτό σου.
Αλλά... άλλο το style κι άλλο η φιλοσοφία.
Αν η φιλοσοφία του ΕΜΟ αντιγραφόταν σοβαρά στην Ελλάδα, από τη μαμά Αμερική, θα βόλευε πολύ κάποιους. Γενιά της απογοήτευσης, της αδράνειας και αυριανοί αγοραστές αντικαταθλιπτικών.
Χμμ!!! Σατανικό σχεδιάκι.
Η γενιά ΕΜΟ είναι άκρως φιλική για το σύστημα. Δε μιλάει, δε λαλάει, "πουλάει" αλλά και αγοράζει (κυρίως). Δυνατοί σημερινοί (πόσο μάλλον αυριανοί) καταναλωτές, άσσος κούπα για το life style. Ο "τέλειος πελάτης". Τα σπάει η διαφήμιση γνωστής εταιρείας ηλεκτρονικών όπου ένα νέο, όμορφο ΕΜΟ ζευγάρι, θέλει να αγοράσει μια LCD/TFT τηλεόραση· 32άρα τουλάχιστον (να τη χαίρονται τα παιδιά).
Μην κάνεις κακό στον εαυτό σου. Σκέφτεσαι να κάνεις σοβαρή ιδεολογία την εφηβική σου μελαγχολία ή μήπως μας δουλεύεις κανονικά;
Θα μελαγχολήσω για κάθαρση αλλά όχι να το κάνω και σημαία. Δε θα το πάρω και μέσα μου. Εκτός αν το κάνεις για πλάκα. Αλλά πρόσεχε με αυτά τα ψυχολογικά παιχνίδια. Δεν είναι διαλογισμός, ούτε πρόκειται να σου ανoίξει το "τρίτο μάτι''. "Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία" που λέει και το τραγούδι. Ούτε θα συγκινηθεί κανείς αν χαρακώνεσαι στο Σύνταγμα. Υπάρχει κίνδυνος να σου μονιμοποιηθεί μια κατάθλιψη, χωρίς να το καταλάβεις και να γίνεις ο "τέλειος πελάτης". Όπως καταλαβαίνεις σε αυτή την περίπτωση, καθάρισες για μια ζωή.......
Ερωτήσεις για αποφόρτιση(απαιτείται αίσθηση χιούμορ):
1. Είμαι μεταλλάς και με έχει πάρει από κάτω. Επιτρέπεται ή πρέπει να γίνω EMO;
2. Θέλω να γίνω ΕΜΟ αλλά είμαι εξωστρεφής και πρόσχαρος. Μπορώ;
3. Θέλω να γίνω ΕΜΟ, αλλά έχω πρόβλημα τριχόπτωσης. Μπορώ να χρησιμοποιήσω περούκα-ΕΜΟ;
-Ασφάλεια που είσαι;
Hallo μ’ακούς;
-Δεν ξέρω τι μου λες. Εγώ είμαι στα Ζωνιανά εδώ και κάτι μέρες.
-Αυτό είναι το κακό. Εγώ ψάχνω να βρω την άλλη Ασφάλεια. Όχι μόνο εγώ δηλαδή. Όλος ο ελληνικός λαός ψάχνει να βρει την εργασιακή του ασφάλεια και βλέπει μπροστά του την ασφάλεια στα Ζωνιανά.
-Δε σε καταλαβαίνω εμένα να στείλανε στα Ζωνιανά.
Δηλαδή εδώ ο κόσμος δεν μπορεί να εξασφαλίσει το οικονομικό του μέλλον, όχι μόνο το βραχυπρόθεσμο, αλλά κυρί
ως το μακροπρόθεσμο, και εδώ και τόσο καιρό τα media πασάρουν ασφάλειες, μπαλωθιές, ρακιές και δενδρύλλια.* Σατανικό σχέδιο. Υποκλινόμαστε στην πνευματική σας διαύγεια. Εύγε!!!
Η Αθήνα, το Τελ Αβίβ και το Βουκουρέστι είναι οι τρεις πόλεις με τα υψηλότερα ποσοστά αιωρουμένων σωματιδίων PM-10 και PM-2,5 στον πλανήτη. Είναι αποδεδειγμένο, ότι η έκθεση σε τέτοια επιβαρυμένη ατμόσφαιρα μπορεί μακροπρόθεσμα να προκαλέσει από απλά αναπνευστικά προβλήματα (στην καλύτερη περίπτωση), χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια έως και καρκίνο. Το σχετικό άρθρο είναι από την "Καθημερινή" (23/11/2007) και μπορείτε να το διαβάσετε από εδώ.
Θα μου πεις:
Τι μας λες τώρα; Σιγά το νέο. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνώριζα, ότι παίρνουμε ''μετάλλιο'' και σ΄αυτό το άθλημα (των αιωρούμενων σωματιδίων), αλλά το παραπάνω άρθρο
στάθηκε η αφορμή για τούτο το post.
Η Αθήνα "σκοτώνει" τα παιδιά της για άλλη μια φορά.
Όχι μόνο εδώ λοιπόν, αλλά και στην ευρύτερη γειτονιά μας τα πράγματα είναι ψιλοχάλια. Για την Αθήνα βέβαια, τα πράγματα επιδεινώθηκαν και το μέλλον προβλέπεται χλωμό έως μαύρο, μετά την καταστροφική φωτιά στην Πάρνηθα. Αυτά βέβαια είναι γνωστά και στο εξωτερικό κι αν δεν είχαμε την Ακρόπολη , ο τουρισμός στην Αθήνα θα ήταν ανύπαρκτος.
Η πολιτεία/είες, συνεχίζει το αόρατο περιβαλλοντολογικό της έργο, όπως το κληρονόμησε από τους προκατόχους της και προφανώς θα το παραδώσει στους επόμενους. Η Μητέρα Φύση έχει τις αντοχές της. Έχει τις αναγεννητικές της ικανότητες, αλλά πρέπει να την βοηθούμε και 'μεις. Τι θα μπορέσει άραγε να δώσει σ΄ένα περιβάλλον που εδώ και 40 χρόνια έχει πάψει να είναι φυσικό; Σ΄ένα περιβάλλον που έχει μετατρέψει τους κατοίκους της πόλης σε μη φυσικούς;
Και ο μη φυσικός άνθρωπος ανατροφοδοτεί το μη φυσικό περιβάλλον με μη φυσικές πράξεις και ο φαύλος κύκλος ξεκινάει (έχει ήδη ξεκινήσει). 
Ο μη φυσικός άνθρωπος θα πάρει το αυτοκίνητο για να διανύσει 200 μέτρα έως το περίπτερο ή για να κατεβεί στο κέντρο της πόλης, ενώ η στάση του metro είναι 5 λεπτά από το σπίτι του. Θα κλείσει το "χαλάκι" του πεζοδρομίου που έχει φτιαχτεί για να ανέβει το αναπηρικό αμαξίδιο (κι αν ανέβει, το πεζοδρόμιο θα είναι σπασμένο ή στενό). Ο μη φυσικός άνθρωπος ίσως να μην καταφέρει να ανακυκλώσει ούτε ένα φύλλο χαρτιού σε όλη του τη ζωή. Φταίει αυτός; Δεν νομίζω. Ούτε του πρέπουν επιπόλεοι χαρακτηρισμοί γιατί όλοι κρινόμαστε. Δυστυχώς έτσι εκπαιδεύτηκε από μικρός. (ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ). Θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα παραδείγματα αυτής της πραγματικότητας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Ασφαλώς οι λύσεις είναι πολύ λίγες και οι προοπτικές περιορισμένες. Η τραγελαφική πολιτεία δεν μπορεί να αρχίζει να γκρεμίζει πολυκατοικίες "απελαύνοντας" τους κατοίκους της Αθήνας στην περιφέρεια. Μια περιφέρεια, την οποία έχει ήδη καταφέρει να υποβαθμίσει, οικονομικά. Ούτε μπορεί να υποχρεώσει τον οποιοδήποτε να χρησιμοποιεί τα Μ.Μ.Μ. με το ζόρι.
Η μόνη λύση βρίσκεται στα μυαλά των νέων ανθρώπων. Των παιδιών που αγαπούν, αυτή την πόλη όσο κι οι άλλοι που δεν είναι παιδιά. Των παιδιών που μπορούν να πάρουν κάποιες φλογίτσες οικολογικής ευαισθησίας, τόσο από το σχολείο όσο και από τους γονείς τους (πιστεύω περισσότερο από τους γονείς).
Φυσικά μια οικολογική συνείδηση της νέας και της νεώτερης γενειάς, δεν αρκεί για να διώξει τα αιωρούμενα σωματίδια από την αθηναϊκή ατμόσφαιρα. Αρκεί όμως για να διώξει τα αιωρούμενα σωματίδια από το μυαλό μας.
Εκεί στο μυαλό των παιδιών -των μικρών αλλά και των λίγο μεγαλύτερων παιδιών- μπορεί κάτι να αλλάξει. Έτσι σε βάθος χρόνου κι όταν πια πάψουν να είναι παιδιά θα ξέρουν να σέβονται ο ένας τον άλλον, ενώ η πολιτεία το πιθανότερο είναι να συνεχίζει να μην τους σέβεται.
Για αρχή ας μάθουμε να "νιώθουμε" τον διπλανό μας (περιβάλλον μας είναι κι αυτός) από μόνοι μας. Αν περιμένεις απ' έξω... σώθηκες!!!
Ένα φωτεινό λιβάδι από ηλιοτρόπια σκάει σαν προβολέας μέσα στο θαμπό μυαλό μου. Σαν διαφήμιση απορρυπαντικού ένας μάγκας Θεός, παίρνει το μαγικό σφουγγάρι του και καθαρίζει τα πάντα. Το φωτεινό λιβάδι από μικρούς ήλιους απλώνεται παντού λαμπερό και αστείρευτο.
Ξέρεις μια ιδέα είναι όλα. Ένα κλικ ή flash ή φύσημα ή όπως θέλεις πες το. Το ΄χεις.
One from the sames, όπως θα έλεγε και ο Γιωργάκης σε άπταιστα αμερικάνικα. Επιτέλους ο Georgeάκης κέρδισε κι αυτές τις εκλογές. Είναι γεγονός πως όταν τρέχει μόνος του ή σχεδόν μόνος του (όπως χθές) βγαίνει πάντα πρώτος. Είναι πράγματι συγκινητική η νίκη του.
Άσε που είναι και νίκη της Νέας Δημοκρατίας με την καλή πάντα έννοια.
Συγχαρητήρια!!!
Μάλιστα, σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης!!!
Για την ιστορία αναφέρω, ότι η παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης καθιερώθηκε το 1924 (πριν 81 χρόνια) σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Μιλάνο (πηγή: www.sansimera.gr).
Λίγο μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου δηλαδή, κάποιοι σκέφτηκαν πως ο απλός κόσμος θα αυξήσει τα εισοδήματά του. Βέβαια το ότι αυτό δεν το σκέφτηκε ο απλός κόσμος, αλλά κάποιοι τραπεζίτες της εποχής θα έπρεπε να γεννά υποψίες.
Άλλο τότε άλλο τώρα όμως . Τότε δεν υπήρχε ούτε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ιδρύθηκε το 1944 -μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου) ούτε Παγκόσμια Τράπεζα.
Είναι άξιον απορίας γιατί δεν καταργήται ο "επετειακός" χαρακτήρας αυτής της μέρας · τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου. Θα μου πεις ότι είναι σαν την παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος (άλλο ανέκδοτο), ή την παγκόσμια μέρα ειρήνης, ισότητας κ.λ.π. (κι άλλα ανέκδοτα).
Έτσι είναι τα πράγματα. "Φτιάχνεις" μια παγκόσμια μέρα και χρυσώνεις το χάπι. Δηλαδή, σου λέει ο άλλος:
«Σου έχω παγκόσμια μέρα για το τάδε παγκόσμιο πρόβλημα. Είμαι ευαισθητοποιημένος, σε νιώθω. Τι θέλεις κιόλας; Να στο λύσω;
Άντε χρόνια πολλά και τα λέμε του χρόνου πάλι!!!»
Καταρχάς γράφω το αυτονόητο, ότι δηλαδή σεβόμαστε το προσωπικό δράμα υγείας κάθε ανθρώπου εκτός από αυτούς που προκαλούν βλάβες σε άλλους, οπότε η έννοια της "Θείας Δίκης" αποκτά κάποια αξία. Προσωπικά πιστεύω, ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν έχει βλάψει άλλους, παρά μονάχα τον ίδιο του τον εαυτό και δυστυχώς για τον ίδιο, συνεχίζει να το κάνει.
Ο αρχηγός των ορθόδοξων Ελλήνων παπάδων Χριστόδουλος, δήλωσε ότι θέλει να επιστρέψει στα διοικητικά της Εκκλησίας γιατί άφησε τα πράγματα πίσω για όσο διάστημα έλειπε. Η Εκκλησία είναι οι εν Χριστώ πιστοί και από ότι γνωρίζω κανείς δεν νιώθει ότι τα πράγματα έμειναν πίσω. Προφανώς ο κ. Χριστόδουλος θέλει να πει για την Αρχιεπισκοπή και την Ιερά Σύνοδο που είναι τα δικά του "μαγαζιά".
τον αφήνει να δει την ματαιότητα του διοικητικού τίτλου που κατέχει.
"Τα πρωτοβρόχια έφτασαν. Μια γλυκιά μελαγχολία κατακλύζει τη φύση και τη διάθεσή μας. Οι πρώτες πραγματικές (και όχι ημερολογιακές) φθινοπωρινές μέρες κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους. Ο κόσμος έβαλε τα κοντομάνικα στις ντουλάπες και τα μπουφάν αγκαλιάσουν τα σώματά μας. Πολλοί κυκλοφορούν καλού-κακού με μια ομπρέλα, για ώρα ανάγκης. Ο άνεμος φυσάει με ορμή μέσα στην πόλη. ενώ ο ουρανός μας κοιτάζει σκυθρωπός. Φύλλα από τα δέντρα πέφτουν εδώ κι εκεί νωχελικά....."
Τι είναι όλο αυτό; Θα μπορούσε να είναι αποσπάσματα από μια έκθεση του Δημοτικού με θέμα "ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ", αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό.
Θα μπορούσαν να είναι διάφορες σκέψεις, σχηματοποιημένες σε γραπτό ή προφορικό λόγο.
Είναι απόλυτα φυσικό για τον άνθρωπο, να αλλάζει η διάθεσή του -και όχι μόνο - με τις αλλαγές του καιρού. Αλλάζει η διάθεση, ο ψυχισμός καμιά φορά και η συμπεριφορά μας. Τις αλλαγές αυτές, είναι καλό κανείς να τις απολαμβάνει όσο μπορεί περισσότερο και να τις προσαρμόζει για το πραγματικό καλό του.
Έτσι λοιπόν κι εγώ ένιωσα το πρώτο φετινό φθινοπωρινό κλικ αυτές τις μέρες. Είναι μια ιεροτελεστική για μένα στιγμή, όπου περνάω από τον καλοκαιρινό φραπέ στο φθινοπωρινό
νες. Φτιάχνω τον καφέ και κάθομαι στο μπαλκόνι, απολαμβάνοντας την υγρή δροσερή αύρα.
Μυρίζει βροχή... Μμμ, λατρεμέμη μυρωδιά... Είναι το σημείο που αντιλαμβάνεσαι την αλλαγή των μετεωρολογικών δεδομένων. Μια αλλαγή που από μαθηματικά, που είναι στην πραγματικότητα, θα μεταφραστεί με έναν μαγικό τρόπο σε αλλαγή ψυχικής διάθεσης.
Είναι πράγματι, μια μαγική στιγμή, που αν καταφέρεις και την ξεχωρίσεις, χωρίς να την πετάξεις στα σκουπίδια έχει κάτι να σου πει.
Κι όμως......... κι όμως........ κι όμως................., έχω κάνει το λάθος να έχω ανοιχτή την τηλεόραση. Ακούω μια φωνή να μιλά για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχουν οι πρώτες βροχές στις πυρόπληκτες περιοχές. Η τηλεόραση δείχνει πλάνα από τα καμένα δάση. Κάποιοι μπαζώνουν με σακιά άμμου τα σπίτια τους, για να σωθούν από την βροχή που εγώ πρόκειται να απολαύσω. Σκέψεις που εντέχνως είχα αποσύρει σε κάποια γωνία του μυαλού μου ανασύρονται. Μάλλον προσπαθούσα να ξεγελάσω τον εαυτό μου, όταν λίγο μετά τις καλοκαιρινές φωτιές "κατάφερα" να κλειδώσω τις σκέψεις αυτές σε κάποιο εγκεφαλικό συρτάρι.......
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να νιώθω ένοχος που θέλω να απολαύσω την βροχή. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να θυμώσω που κάποιοι φρόντισαν να μου χαλάσουν το φθινοπωρινό όνειρο. Κάποιος στο ρεπορτάζ φωνάζει δείχνοντας στην κάμερα, τα σακιά με την άμμο. Κοιτάζω πάλι έξω από το μπαλκόνι πίνοντας μια γουλιά ζεστό καφέ.
Οι πρώτες σταγόνες πέφτουν στο δρόμο.....................
Όπως συμβαίνει σε πολλές δραστηριότητες της ζωής, πόσο μάλλον στον αθλητισμό, ο πρωταθλητής δύσκολα πεθαίνει. Τουλάχιστον δε χρεοκοπεί και δε χάνει την αξία του τόσο γρήγορα. Η Εθνική ποδοσφαίρου δεν άξιζε την απαξίωση που κάποιοι της χρέωσαν μετά το "ατιμωτικό" 1-4 του "Καραϊσκάκη".
Όπως έχω ξαναγράψει, και για την Εθνική μπάσκετ, ποτέ δεν απαξιώνεις κάποιον, ιδιαίτερα όταν σε έχει κάνει να δακρύσεις από χαρά, σε έχει βγάλει στους δρόμους, σου έχει ερεθίσει ευχάριστα το θυμικό και συνεχίζει να το κάνει.
Όπως φαίνεται, η Εθνική δείχνει να έχει ωριμάσει και να διαχειρίζεται ακόμα και τις αποτυχίες με ευφυία. Αυτό είναι δουλειά του Ρεχάγκελ. Ο Όττο, αν και έχει ακούσει τα εξ' αμάξης, ξέρει ότι ο Έλληνας θα φωνάξει και θα πανηγυρίσει κάνοντας την ίδια φασαρία και στις δυο περιπτώσεις. Γι αυτό δουλεύει για την πάρτυ του, με μεθοδολογία βασισμένη στην ελληνική πραγματικότητα. Τον Όττο και τα μάτια σας εκεί στην Ε.Π.Ο.
Ευχόμαστε τα καλύτερα για την συνέχεια, και όπου φτάσει.
Είναι πολλές φορές που ο άνθρωπος νιώθει αδύναμος μπροστά στις δημιουργίες της Φύσης κι άλλες που αντιλαμβάνεται την ξεχωριστή οντότητά του και νιώθει σχεδόν Θέος. Όλες οι θέσεις είναι κατά τη γνώμη μου σωστές και πάντα αποδεκτές.
Όπως, αποδεκτό είναι, ότι μονάχα ο ανθρώπινος Νους μπορεί να έχει συνειδητότητα του Σύμπαντος από το οποίο περιβάλλεται, αλλά ενός άλλου Σύμπαντος που ο ίδιος κατέχει.
Στο video που ακολουθεί, παρουσιάζω ένα ονειρικό ταξίδι από το Συμπαντικό μακρόκοσμο στον επίσης Συμπαντικό μικρόκοσμο. Κάπου σε αυτήν την διαδρομή βρισκόμαστε κι εμείς. Ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του που να τοποθετηθεί. Ίσως να βρισκόμαστε και σε όλη την διαδρομή.
Οι φωτογραφίες που θα δείτε προέρχονται από φωτογραφικό υλικό της NASA. Θα σας πρότεινα να ανοίξετε τα ηχεία γιατί η μουσική είναι μια πραγματική έκπληξη. Στην ουσία το ταξίδι, είναι τόσο οπτικό όσο και ακουστικό.
Εύχομαι σε όλους καλή διαδρομή.....................................................
Μάλιστα κυρίες και κύριοι. Το πρόβλημα λύθηκε.
Δεν χρειάζεται πλέον να ταλαιπωρούμε το μυαλό και τα νεύρα μας, με το τηλεοπτικά και εντέχνως διογκωμένο, -αδιάφορο στην ουσία- δίλημμα ποιος θα είναι ο επόμενος αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ. Και στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ αν το καλοσκεφτούν η λύση είναι οι εναλλακτικές υποψηφιότητες. Γι αυτό αναρτούμε την σχετική δημοσκόπηση (στα δεξιά της σελίδας) και ο νοών νοείτω. Είναι μια πραγματικά ριζοσπαστική, θέλω να πιστεύω, πρόταση. Η δημοσκόπηση λήγει την ημέρα ανάδειξης του νέου αρχηγού, δηλαδή στις 11/11/07 και μάλιστα στις 11:11:11 π.μ.
Εύχομαι τα αποτελέσματα να δείξουν το σωστό δρόμο.
Σε αντίθετη περίπτωση θα κάνω μια βδομάδα νηστεία.
Ή η στρογγυλή θεά έγινε ελληνίδα, ή ο διάολος έχει πολλά ποδάρια. Ο καθένας ερμηνεύει την φωτογραφία κατά το δοκούν (μεταξύ μας: μην την πάρετε και πολύ στα σοβαρά)
Βλέποντας από την τηλεόραση τα πρόσφατα γεγονότα στην μαγευτική Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία), ένιωσα αδύναμος και θυμωμένος για την 40χρονη και πλέον στρατιωτική χούντα που έχει επιβληθεί στη πανέμορφη αυτή χώρα. Θυμό κι αδυναμία να εκφραστώ για το δράμα των Βιρμανών, που δηλώνουν ότι είναι ένας λαός εξουθενωμένος οικονομικά και κυρίως ψυ
χολογικά.
Σαν όαση, ένιωσα μια νότα αισιοδοξίας, όταν έμαθα ότι πρώτοι στο δρόμο του αγώνα, βγήκαν οι βουδιστές μοναχοί. Οι Βιρμανοί, όντας ένας λαός πιστός, φαίνεται να αντλούν δύναμη από τέτοιες πράξεις.
Αναπόφευκτα, μπορεί κάποιος να κάνει συνειρμούς με το εν Ελλάδι εκκλησιαστικό ιερατείο και συγκεκριμένα με τον προκαθήμενο αρχιερέα Χριστόδουλο, ο οποίος κατά την διάρκεια της επταετίας διάβαζε για να γίνει παπάς και δεν πήρε χαμπάρι τι γινόταν στον έξω κόσμο.
Θα μπορούσε κάποιος μέσα στην αφέλειά του να τον πιστέψει. 
Η αλήθεια όμως είναι ακόμη πιο πικρή και θλιβερή για τον αρχιερέα
Χριστόδουλο, αν σκεφτεί κανείς, ότι όχι μόνο γνώριζε αλλά και συμμετείχε.
Την σκληρή γι αυτόν πραγματικότητα μπορείτε να την διαβάσετε στο σχετικό άρθρο της
"Ελευθεροτυπίας" (8-7-2000).
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ένας άλλος μεγάλος χριστιανός, ο George Bush δεν τολμά να
πειράξει τους κακούς δικτάτορες της Βιρμανίας, ίσως γιατί δεν είναι τόσο κακοί όσο ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν ή ο Μιλόσεβιτς.
Ο λόγος είναι ότι οι αμερικάνοι δε θέλουν να ενοχλήσουν τους κινέζους που έχουν τα συμφέροντά τους στη Βιρμανία και είναι αυτοί που συντηρούν την χούντα στη χώρα. Είναι η ίδια Κίνα που ασκεί μια άλλη δικτατορία στο Βουδιστικό επίσης Θιβέτ............
Και δε θα μπορούσαν άλλωστε, αφού του χρόνου θα γίνει στην Κίνα το μεγάλο φαγοπότι της Ολυμπιάδας. Και θα φάνε όλοι και πολύ, αφήνοντας τους Βιρμανούς στα χέρια των στρατηγών. Εν όψει της ολυμπιάδας λοιπόν, όλοι κάνουν "τον κινέζο". Δε μιλάει κανείς. Όλοι περιμένουν τον surer ήρωα Τζάκι Τσαν και την παρέα του να ανάψουν τη φλόγα της ολυμπιάδας του Πεκίνου.
Έτσι είναι τα πράγματα, δυστυχώς. Ο Τζάκι ταγμένος στις υπηρεσίες της Μαμάς Κίνας σαν αληθινός πράκτορας παίζει τον ρόλο που του έχει ανατεθεί. Να διαφημίσει μια δυνατή, πολιτισμένη και δημοκρατική Κίνα. Τι θα περίμενες δηλαδή; Να βάλει τη στολή του, τη μαύρη ζώνη του και να πάει να δείρει τους Βιρμανούς φασίστες;
Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα αλλάξει...
Η εντροπία σαν έννοια της φυσικής, είναι η τάση που έχει ένα απομονωμένο σύστημα να αυξάνει την αταξία του και στο τέλος να καταστρέφεται από μόνο του.
Η εντροπία έχει πάντα αυξητική τάση και συνήθως μη αναστρέψιμη... γι αυτό άμα σε βρει στο δρόμο της δεν γλιτώνεις με τίποτα. Η εντροπία αυξάνεται χωρίς εξωτερική βία, αλλά από το εσωτερικό του συστήματος, σαν αυτοάνοσο νόσημα.
Τέλος η εντροπία είναι μεγαλύτερη, όσο πιο μεγάλο και πιο απομονωμένο είναι ένα σύστημα.
Ένα τέτοιο σύστημα είναι και το ΠΑΣΟΚ. Μέσα από την πολυετή εξουσία που άσκησε τα τελευταία είκοσι χρόνια διαβρώθηκε και σάπιζε σιγά σιγά.Η συνεχής δύναμη που συσσωρευόταν γιγάντωσε τον μηχανισμό λειτουργίας. Ύστερα ήρθε η κόπωση και η απώλεια ελέγχου. Η από Σημίτη έως και τώρα εποχή, ήταν η αρχή του τέλους, καθώς απομονώθηκε και από τους ίδιους, τους υποστηρικτές του, με τελικό σημείο το σημερινό μπάχαλο.
Η εντροπία λοιπόν χτύπησε το ΠΑΣΟΚ από τα πόδια μέχρι το κεφάλι, και όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος ενημερώνει τον λαό, για το κακό που βρήκε το δεύτερο ή άλλοτε πρώτο κόμμα της χώρας. Έμμεσα οι δημοσιογράφοι υπονοούν ότι μια υποθετική διάλυση του ΠΑΣΟΚ θα προκαλούσε και διάλυση στο πολιτικό σύστημα της χώρας.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η Διαμαντοπούλου ή ο Σκανδαλίδης ως τρίτος ενωτικός(;) πόλος αποσπούν κάποιες ψήφους που θα πήγαιναν στο Βενιζέλο. Ο Γιωργάκης κερδίζει και πάλι. Είναι πάλι αρχηγός.
Ο Βενιζέλος τρελαίνεται και όλα τα λαμπάκια είναι στο κόκκινο. Τα Lexotanil και τα λοιπά ηρεμιστικά δεν κάνουν τίποτα. Παρ΄όλο που ο Βενιζέλος έχει κόψει τον καφέ, μετά το περιστατικό του μπουγελώματος, η ηρεμία μέσα του δεν αποκαθίσταται. Να το ρίξει στο φαγητό, ξέρει κι ο ίδιος ότι είναι μια λύση που δεν θα αποδώσει καρπούς. Ποια είναι λοιπόν η μόνη λύση;
ΝΑ ΙΔΡΥΣΕΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑ.
ΤΟ Βενιζελικό Σοσιαλιστικό Κίνημα, ας πούμε.
Αυτό είναι.... Το ΠΑΣΟΚ διασπάται, ο Βενιζέλος παίρνει μαζί του όσους έχουν δυσαρεστηθεί, από την υπάρχουσα κατάσταση, η εντροπία αυξάνει και το κόμμα τελειώνει.
Πολύ δύσκολα ο Γιωργάκης θα μπορέσει να σηκώσει στις, από γυμναστήριο γυμνασμένες πλάτες του, το βάρος της πασοκικής ανοικοδόμησης. Δεν το κατέχει το άθλημα ο άνθρωπος. Καλύτερα να άνοιγε ένα ακριβό μπιστρό, μια επιχείρηση με βιολογικά ή εναλλακτικά προϊόντα, ένα βιβλιοπωλείο ή έστω ένα καλλιτεχνικό "ultra cult" στέκι. Αυτά του πάνε και κατά βάθος αυτά θέλει ο άνθρωπος. Δηλαδή, να σηκωθεί και να φύγει να πάει να κάνει καμιά δουλειά από τις παραπάνω, κι όχι να προσπαθεί να κάνει τον αρχηγό στο ΠΑΣΟΚ με το ζόρι.
Έλα όμως που φέρει και το βάρος του ονόματος. Γιατί μόνο γι αυτό μένει στο ΠΑΣΟΚ ο George Pap. Και έτσι, υπό το καθεστώς ψυχολογικής πίεσης πώς να αποδώσει;
Αλλά αν κερδίσει ο Βενιζέλος την αρχηγία, μην νομίζετε ότι τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ θα στρώσουν. Ο Βενιζέλος είναι άνθρωπος που δημιουργεί εντάσεις και έδαφος για πολώσεις σε αντίθεση με τον George που είναι πιο veloute.
Είναι κοσμοϊστορικής σημασίας η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, όπως την παρουσιάζουν τα κανάλια με αρκετή δόση μελοδράματος;
ΟΧΙ κύριοι δεν είναι και δεν μας χαλάει καθόλου.
Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ είναι μια αναπόφευκτη εντροπική διαδικασία, μια φυσική διαδικασία
δύσκολα αναστρέψιμη. Και τι θα συμβεί δηλαδή αν κάποτε το ΠΑΣΟΚ γίνει το τρίτο κόμμα της Βουλής; Τίποτε απολύτως. Μη σου πω, ότι θα είναι και για καλό.
Ας μην βιαστούν οι της Νέας Δημοκρατίας να χαρούν διότι η εντροπία ακολουθεί έναν μηχανισμό ΝΤΟΜΙΝΟ.
Μια πιθανή διάλυση του ΠΑΣΟΚ, θα δώσει στη Νέα Δημοκρατία τεράστιο χώρο και χρόνο δράσης για να διαχειριστεί την εξουσία που κατέχει. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για γιγάντωση και της Ν.Δ. που μπορεί να οδηγήσει, σε βάθος χρόνου και την Ν.Δ. σε μια εντροπική διαδικασία.
Αυτό που έχει σώσει την Ν.Δ., έως τώρα, και δεν έχει μπει σε τέτοιες διαδικασίες είναι ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΣΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ (1981-1989 και 1993-2004). Έτσι υπάρχει χρόνος για ξεκούραση και ανανέωση. Άσε την Ν.Δ. για δύο τετραετίες σερί και μετά θα τελεί κι αυτή υπό διάλυση. Γι αυτό και βιάστηκαν στη Ν.Δ. να δηλώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να βρει γρήγορα το δρόμο του. Γιατί γνωρίζουν ότι μπορεί να ακολουθήσουν κι οι ίδιοι.
Δυστυχώς τα "ιερατεία" γνωρίζουν τους μηχανισμούς καταστροφής και τα αντίδοτά τους. Γνωρίζουν το πως, και θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να σώσουν την κατάσταση. Με τη μέγιστη συμπαράσταση των media, έχουν ήδη πείσει τον κόσμο ότι μία πιθανή διάλυση ή συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ, θα φέρει την καταστροφή της χώρας. Στην πραγματικότητα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια καλή (αν ακολουθήσει και η Ν.Δ.)αρχή, για νέα εναλλακτικά μοντέλα διακυβέρνησης. Μια καλή αρχή για να ανοίξουμε ένα τρίτο ή τέταρτο ή όσα θέλει ο καθένας μάτια στο μέλλον.
Δυστυχώς τα "ιερατεία" στην πολιτική, στις επιστήμες και στις θρησκείες, όχι μόνο εδώ αλλά και διεθνώς, έχουν χτίσει τείχη προστασίας τους από κατασκευής κόσμου.
Το θέμα δεν είναι αν θέλει η ίδια, όσο αν την θέλουν ή την έχουν ήδη επιλέξει κάποιοι άλλοι.
Επίσης πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θέλουν τη Διαμαντοπούλου σαν αρχηγό με νέα χαρακτηριστικά(γυναίκα, δείκτης του τρίτου πόλου, απεμπλοκή από το παλαιοκομματικό ΠΑΣΟΚ, χωρίς κληρονομικό χάρισμα κ.α.). Αυτά ασφαλώς τα γνωρίζει η κ. Διαμαντοπούλου γι αυτό έχει τους πασόκους στην αγωνία, με την μέθοδο ζεστό-κρύο. Δηλαδή, θα είμαι υποψήφια, δε θα είμαι, θα είμαι, δε θα είμαι, και πάλι και πάλι. Έως να πουν (οι πασόκοι) βάλε υποψηφιότητα για να σε ψηφίσουμε. Κλασσική και αλάνθαστη συνταγή ελέγχου των μαζών (το ζεστό - κρύο).
Σύμφωνα με αξιολογότατους πολιτικούς αναλυτές που συνεργάζονται (αφιλοκερδώς εννοείται) με το "ΔΕΣ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ", έχει σημάνει συναγερμός στο εστιατόριο της Βουλής. Και εξηγώ το γιατί:
Εν΄όψει της επικείμενης αλλαγής αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, μιας και οι πασόκοι κατάλαβαν ότι με αδύνατο αρχηγό, κυβέρνηση δεν πρόκειται να γίνουν ούτε σε χίλια χρόνια, η λύση Βενιζέλος ήταν επιβεβλημένη.
Πιστέψτε το. Αυτή ήταν η μόνη σοβαρή και πραγματική αιτία της ήττας του ΠΑΣΟΚ. Και ποιος έχει τα κυβικά του Καραμανλή στο ΠΑΣΟΚ; Μα φυσικά ο Βενιζέλος. Βέβαια υπάρχει και η εναλλακτική Πάγκαλος ως αναπληρωματικός. Αλλά όπως και να το κάνουμε ο Βενιζέλος είναι πιο "μάτσο".
Έτσι είναι ο Έλληνας. Τι γυμναστήρια, ποδήλατα και μαλακίες. Φέρε κάνα κιλό παϊδάκια να δεις ποιος είναι ο αρχηγός.
Φαντάσου τώρα αρχηγικό-κοινοβουλευτικό τρίο: Καραμανλής - Βενιζέλος - Καρατζαφέρης στο εστιατόριο της Βουλής.
Δε θα μένει ούτε λέπι. Θα τσακίζουν τις μακαρονάδες, τις μπριζόλες, τα γιουβετσάκια και τις λοιπές σπεσιαλιτέ σε dt. ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΠΗΡΟΥΝΙ Χ 3.
Όπως ήταν φυσικό και μόνο στο άκουσμα του αρχηγού Βενιζέλου, οι υπεύθυνοι του εστιατορίου πανικοβλήθηκαν. Από έναν αρχηγό (ΧΧΧ-LARGE) τώρα θα έχουν να ταΐζουν τρεις. Σκέψου Καραμανλής Βενιζέλος και Καρατζαφέρης να τρώνε στο ίδιο τραπέζι. Ένα εξάρι τραπέζι φτάνει δε φτάνει. Ήδη έχει δρομολογηθεί η επέκταση του εστιατορίου και μάλιστα με την διαδικασία του κατεπείγοντος. Οι αρμόδιοι τρέχουν και δε φτάνουν.
Ο Έλληνας στο καλό φαΐ δε λέει ποτέ όχι. Και στο τραπέζι με καλό φαΐ και ποτό, η διάθεση φτιάχνει, οι αντιστάσεις υποχωρούν και μπορεί να κάνεις και τον εχθρό σου φίλο.
Κι αν υπάρχει "καλό φαΐ" για όλους, θα τα βρούνε τα παιδιά!!!!!!!
Το 'πιασες μάγκα μου;;;;;;;;;;;
Πρέπει πρώτα πρώτα να πούμε ότι οι ιντερνετικές ψηφοφορίες δεν είναι αξιόπιστες, αφού το δείγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Ούτε ηλικιακά, ούτε γεωγραφικά, προϋποθέτουν την ύπαρξη υπολογιστή κ.τ.λ. Παρ' όλα αυτά κάποια συμπεράσματα βγαίνουν.
Να πως ψήφισαν οι επισκέπτες του "ΔΕΣ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ...":
Καταρχάς, όπως και στα περισσότερα blogs το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται πρώτο γεγονός, που δείχνει ότι οι πασόκοι ψηφίζουν με τα χίλια στα blogs.
Έπεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είναι γνωστή άλλωστε, η υποστήρηξη του ΣΥΡΙΖΑ στα blogs.
N.Δ. και Κ.Κ.Ε. δεν έχουν καλή σχέση με τις ιντερνετικές ψηφοφορίες.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει αισθητή παρουσία.(χμμμ..... δικαιολογήται ως νέα ενδοκοινοβουλευτική δύναμη).
Τα μικρότερα μικρά κόμματα που ψήφισαν εδώ, στα οποία και στηρίχτηκε η φιλοσοφία αυτής της ψηφοφορίας , αξίζουν κάποιας ιδιαίτερης μνείας.
Ξεχωρίζουν το ιστορικό Α.Σ.Κ.Ε. (Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας) και η
Φιλελευθερη Συμμαχία.
Από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά: ΜΕ.Ρ.Α., ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α. και ΜΛ-Κ.Κ.Ε.
Επίσης οι Οικολόγοι Πράσινοι που φέτος έκαναν δυναμική παρουσία.
Ακόμη το φιλοσοφικό κόμμα Φως - Αλήθεια - Δικαιοσύνη.
Τέλος οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Βεργής και Λεβέντης.
Τα υπόλοιπα κόμματα που ψηφίστηκαν δεν τα αναφέρω, καθώς ακυρώθηκε η συμμετοχή τους στις εκλογές, άρα και θεωρούνται άκυρα.
Ευχαριστώ, τους 188 ψηφοφόρους που συμμετείχαν.
'Eχουμε και λέμε:
ΠΑΣΟΚ: 84
ΣΥΡΙΖΑ: 30
Ν.Δ.: 28
ΛΑΟΣ.: 15
ΚΚΕ: 10
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ: 5
ΑΣΚΕ: 3
ΜΕΡΑ: 2
Μ-Λ ΚΚΕ: 1
ΕΝΑΝΤΙΑ: 1
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: 1
ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ (ΒΕΡΓΗΣ): 1
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΩΩΝ: 1
ΦΩΣ-ΑΛΗΘΕΙΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ:1
ΑΚΥΡΑ:5
ΣΥΝΟΛΟ: 188
Δεν θα πω τη γνωστή ατάκα, ότι αυτή η ήττα ήταν σαν νίκη.
Θα πω όμως για την διαιτησία που έδρασε στην υπηρεσία της ευρωπαϊκής μασονίας του μπάσκετ.
Ασφαλώς και δεν απαξιώνεις την Εθνική ομάδα, ιδιαίτερα όταν σε έχει κάνει να δακρύσεις από χαρά, σου έχει ερεθίσει ευχάριστα το θυμικό σου και συνεχίζει να το κάνει.
Αν θέλεις να απαξιώσεις κάποιον καν' το αύριο. Έχεις 12 ώρες στη διάθεσή σου.
Η απίστευτη ανατροπή στην ιστορία του ΕUROBASKET έγινε στον προημιτελικό με την Σλοβενία στο Ε/Β της Ισπανίας.
Παίζοντας με τα νεύρα μας η Εθνική και ενώ η αστοχία, το άγχος, η αδράνεια, η εγκεφαλική απόφραξη (τόσο των παικτών όσο και του Γιαννάκη) είχαν εγκατασταθεί πλήρως, έγινε το θαύμα. Από το -16, τα τελευταία 3 λεπτά, η μεταμόρφωση έλαβε χώρα και Εθνική έκανε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του μπάσκετ σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πρέπει να υπήρξε θεϊκή παρέμβαση (τύπου ΕURO Πορτογαλίας), γιατί με την λογική δεν εξηγείται.
Πάντως, απόρρητες πηγές αναφέρουν την εκνέφωση ψυχοτρόπων ουσιών στο γήπεδο (φυσικά από ανθελληνικές δυνάμεις), οι οποίες ουσίες εκπέμπουν σωματίδια, που αδρανούν τα ελληνικά εγκεφαλικά κύτταρα. Όμως, οι τύποι υπολόγισαν λάθος το χρόνο, καθώς η επίδραση των ουσιών έληξε νωρίτερα. Η ανάκαμψη της Εθνικής ήταν πλέον σίγουρη.
Από φιλαθλητικής άποψης ο αγώνας ήταν η απόλυτη καύλα. Η καρδιά του πρωταθλητή χτυπάει μέχρι το τέλος. Έπεται συνέχεια; Μακάρι.
Πάντως, οι ισπανοί διοργανωτές, αν και η ομάδα τους αντικειμενικά είναι καλύτερη, έχουν κάνει τις σχετικές πουστιές, καθώς αύριο παίζουμε στον ημιτελικό νωρίς, ενώ εκείνοι έχουν μια μέρα ξεκούρασης παραπάνω. Ας είναι.
Ποιος ή μάλλον ποιοι, δεν θα χαρούν ιδιαίτερα αν η Εθνική, περάσει στον τελικό;
ΧΜΜ!!!! Θα σας πω αύριο, εφόσον προχωρήσουμε.
Για την ιστορία:
ΕΛΛΑΔΑ – ΣΛΟΒΕΝΙΑ
(63 – 62)
© Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
