ΣΚΟΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΟΣ (φιλοσοφικό/ιδεολογικό μανιφέστο του blog "ΔΕΣ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ...")

Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που ονομάζονται «σκοτεινοί».
Σκοπός της ζωής των «σκοτεινών» στον πλανήτη, είναι ο έλεγχος (διατήρηση - ανασυγκρότηση - διάλυση) των κοινωνικών ομάδων, ανεξάρτητα με το τι αυτές οι ομάδες πρεσβεύουν.

Κοινωνικές ομάδες υπάρχουν πολλές και διάφορες και για όλα τα γούστα.
Πολιτικές, καλλιτεχνικές, θρησκευτικές, ομάδες φίλων, φιλάθλων, επαγγελματικές, εθελοντικές, οικολογικές, αθλητικές, σεξουαλικής ταυτότητας, φιλοσοφικές και πάει λέγοντας.

Πολλοί είναι οι λόγοι που κάποιος αποφασίζει και τελικά εντάσσεται σε μία ή περισσότερες ομάδες. Η ανάγκη τού να ανήκει κάπου, οι αναζητήσεις του, το συμφέρον του είναι μερικοί από αυτούς.
Έχουν οι ομάδες αυτές κάποιον αρχηγό; Ασφαλώς ΝΑΙ.

Αυτό δεν είναι αρνητικό, γιατί έτσι είναι η φύση αυτών των πραγμάτων και από τη στιγμή που γίνεσαι μέλος μιας ομάδας αυτό το ξέρεις. Ακόμη, και σε μία νεοσύστατη ομάδα που δεν υπάρχει αρχηγός κάποια στιγμή θα εμφανιστεί, γιατί έτσι είναι η φύση αυτών των πραγμάτων. Ακόμη, και σε μια ομάδα που εκ πεποιθήσεως δεν υπάρχει αρχηγός στην πραγματικότητα κάποιος έχει το χάρισμα της επιρροής στους άλλους και είναι ένας άδηλος αρχηγός, γιατί έτσι είναι η φύση αυτών των πραγμάτων.
Όταν μιλάμε για τη φύση των πραγμάτων, εννοούμε ότι πουθενά στο φυσικό κόσμο δεν υπάρχει ισότητα και ισονομία αλλά ο νόμος του ισχυροτέρου καθορίζει την εξέλιξη των όλων· το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο Δαρβίνος έχει ήδη επιβεβαιωθεί, τουλάχιστον για τα μη ανθρώπινα έμβια όντα του πλανήτη.

Ισχύουν όμως τα ίδια για το ανθρώπινο είδος;

Και ναι, και όχι.

Για την οικονομία της συζήτησης θα δεχθώ, ότι ο αρχηγός της ομάδας έχει τις περισσότερες φορές αγαθές προθέσεις και δρα για το καλό της· τουλάχιστον στην αρχή. Ο αρχηγός της ομάδας συνήθως έχει όμως και τις προσωπικές του φιλοδοξίες, όπως αυτές προκύπτουν απ’ το χαρακτήρα του, αφού κανείς δε γίνεται αρχηγός με το ζόρι.

Ο αρχηγός της ομάδας και τα μέλη της έχουν τους ίδιους σκοπούς;

Όχι πάντα. Τα μέλη, απ’ τη στιγμή που επιλέγουν την ομάδα που θα ενταχθούν, ξέρουν ότι η δράση τους θα είναι υπό το βλέμμα του αρχηγού και των ανθρώπων του. Αυτό είναι μια συμφωνία κυρίων και όλοι το γνωρίζουν.

Υπάρχει όμως ένα κρίσιμο σημείο όπου ο αρχηγός της ομάδας αλλάζει επίπεδο συνειδητότητας και αποφασίζει να αλλάξει τακτική και να ασκήσει πλήρη έλεγχο στα μέλη. Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει παντού και πάντα, αλλά πρέπει να το κρατήσουμε στο πίσω μέρος του υπέροχου μυαλού μας.

Όταν ο αρχηγός πάρει τέτοια στροφή έχει περάσει στην κατηγορία των «σκοτεινών».

Αρχηγοί οι οποίοι κρατούν τις ισορροπίες στις ομάδες τους αργά ή γρήγορα περνούν οι ίδιοι στον έλεγχο των σκοτεινών και στην ουσία δρουν σαν υποχείριά τους.

Σκοπός του όλου εγχειρήματος των «σκοτεινών» είναι ο έλεγχος των ανθρώπινων συνειδήσεων μέσω των ομάδων. Ας μη ξεχνάμε ότι κάποιες από αυτές τις ομάδες αριθμούν εκατοντάδες ή εκατομμύρια μέλη (π.χ. πολιτικές, θρησκευτικές), οπότε ο έλεγχος των «σκοτεινών» είναι μαζικός.

Οι «σκοτεινοί» αντιπροσωπεύουν το ΣΚΟΤΟΣ που απλώνεται στο μυαλό, την καρδιά, την ψυχή και το σώμα των ανθρώπων. Το σκότος που σκιάζει την ελεύθερη σκέψη και την απλότητα των πάντων. Το σκότος που γεννά τη βία και το μίσος. Το σκότος που σκιάζει την λευκότητα του πνεύματος.

Υπάρχει η άλλη πλευρά; ΑΣΦΑΛΩΣ.

Εκτός από τους προηγούμενους «τύπους» ή κατηγορίες ανθρώπων (σκοτεινοί – αρχηγοί - μέλη) υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι με ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας. Οι άνθρωποι αυτοί, των οποίων ο ρόλος είναι θεμελιώδης για την δημιουργία των πάντων, δε συνιστούν μια ομάδα ή μια κατηγορία, αν και έχουν ένα κοινό πρωτόκολλο σκέψης - δράσης - συμπεριφοράς. Οι άνθρωποι αυτοί ονομάζονται «ΧΑΟΤΙΚΟΙ».

Οι χαοτικοί δεν εντάσσονται σε ομάδες, ή εντάσσονται για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς ηθικές ή συναισθηματικές δεσμεύσεις, όταν αυτό εξυπηρετεί κάποιον σκοπό, όπως η απόκτηση γνώσεων.
Οι χαοτικοί έχουν ένα λευκό καθαρό μυαλό που τους επιτρέπει να βλέπουν τα πράγματα από μια άλλη γωνία θέασης. Αντιπροσωπεύουν την ανώτατη έννοια της Θεϊκής Δημιουργίας στον θνητό κόσμο. Εκπροσωπούν το ΜΕΓΑ και ΙΕΡΟ Χ Α Ο Σ.

ΧΑΟΣ. Μια λέξη συνώνυμη με την καθαρότητα, την ελευθερία του πνεύματος, τη δημιουργία, την εξέλιξη, το Φως, τον ίδιο το Θεό.

Το ΧΑΟΣ δεν πρέπει να λαμβάνεται με την αρνητική καταστροφική αύρα που έως τώρα περιβαλλόταν. Από τα τέλη του εικοστού αιώνα, η σύγχρονη μαθηματική επιστήμη ερευνά τη θεωρία του χάους και τις εφαρμογές της. Εδώ, δεν έχω σκοπό να αναλύσω τη μαθηματική θεωρία του χάους, καθώς δεν είμαι και ο πλέον ειδικός. Θα «δανειστώ» (χωρίς επιστροφή) όμως, το τέλος της βεβαιότητας που αυτή πρεσβεύει, και σε συνδυασμό με τη χαοτική δύναμη της Θεϊκής Δημιουργίας θα εκφράσω τις σκέψεις μου.

«Εις την πρώτην αρχήν έλαβεν υπόστασιν το Χάος», λοιπόν, που λέει και ο Ησίοδος. Εκ του μηδενός λοιπόν το χάος λαμβάνει υπόσταση και στο μυαλό κάθε νέου ανθρώπου. Ό,τι προσλαμβάνει και μαθαίνει βέβαια ο καθένας μας είναι για καλό, αν και όχι πάντα. Όπως και να ’χει ο Θεός μας προίκισε με ένα μοναδικό πλεονέκτημα· την ευελιξία του υπέροχου μυαλού μας.

Το μυαλό του ανθρώπου μπορεί να δρα με τυχαιότητα ή καλύτερα με «μη βεβαιότητα». Τα 100.000.000.000 εγκεφαλικά μας κύτταρα και οι 1.000.000.000.000.000 συνδέσεις τους -τα νούμερα είναι πραγματικά-, μπορούν να μας "απογειώσουν"σε δρόμους που αυτήν τη στιγμή, δε μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε. Έχουμε την ικανότητα να μην είμαστε στατικοί. Στατικοί σε ιδέες, σε νόρμες, σε ιδεολογίες, σε διπλά τριπλά ή πολλαπλά blocks. Η αρχή της μη βεβαιότητας μας δίνει το μήνυμα ότι τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο. Ότι η αιτία δεν εγγυάται πάντα ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ότι από κάτι μικρό μπορεί να γεννηθεί κάτι μεγάλο.

Ο χαοτικός άνθρωπος έχει ένα νου αγνό. Αγνό σα μωρού παιδιού. Ένα νου που του επιτρέπει να κυκλοφορεί προς διάφορες κατευθύνσεις, χωρίς να γαντζώνεται σε μία, σα να έχει έρθει το τέλος του κόσμου. Ο χαοτικός άνθρωπος είναι ευρυπνευματικός. Μαθαίνει κάθε φορά, σα να είναι η πρώτη φορά. Η μη βεβαιότητα για την επόμενη στιγμή, τον ωθεί στην απορρόφηση πληροφοριών, γνώσεων και παραστάσεων με μια απλότητα. Θα παρατηρήσει τα πάντα και τελικά θα δράσει. Η τυχαιότητα των πάντων σου δίνει την δυνατότητα να δημιουργήσεις. Να ανατείλεις. Να παράξεις ΦΩΣ.

«Και εγένετο Φως» εκ του Χάους. Όπως έπραξε και πράττει αέναα ο Θεός, έτσι και ο χαοτικός άνθρωπος στην καθημερινότητά του φωτίζει από το χάος του. Το Φως είναι το Χάος το ίδιο. Το Φως που γέννησαν τα μεγαλύτερα χαοτικά μυαλά του γήινου κόσμου. Γιατί τα μεγαλύτερα μυαλά της ανθρωπότητας ήταν χαοτικά. Το γνωρίζουμε από τις επιστήμες και τις τέχνες που έφτιαξαν, με μια μαγική - θεϊκή "συνταγή" που η απλότητά της είναι κοντά και μακριά ταυτόχρονα.

Η κάθε στιγμή είναι ήδη παρελθόν. Η λέξη που τώρα(;) διάβασες, είναι ήδη παρελθόν. Όλα γύρω σου είναι πιθανόν να συμβούν αλλά και να μη συμβούν. Κάθε χαοτικός γνωρίζει, ότι οι ιδεολογίες και τα ιδεολογήματα, όσο μεγάλα κι αν είναι, όσο κι αν κάποτε ήταν απαραίτητα για την ανθρωπότητα, δεν υπάρχει λόγος να γίνονται εμμονές.

Μόνο μια μερίδα ανθρώπων εξυπηρετούν οι εμμονές και η στατικότητα. Μόνο κάποιοι έχουν συμφέρον από αυτό. Ποιοι; Οι «σκοτεινοί».
Αυτά τα μίζερα ανθρωποειδή που εκπροσωπούν το σκότος και τα παράγωγά του. Τη βία μεταξύ ανθρώπων που εγκλωβισμένοι σε κάποια αντίθετα στρατόπεδα θα ριχτούν στην αρένα. Τότε ο έλεγχος από τους σκοτεινούς θα έχει αποδώσει καρπούς. Κάποια θύματα θα ματώσουν. Κάποιοι θα χαθούν χωρίς ίσως να ξέρουν το λόγο. Κάποιοι άλλοι θα μετανιώσουν, αλλά θα είναι αργά. Οι σκοτεινοί θα έχουν κερδίσει και θα έχουν γίνει ισχυρότεροι.

Σκότος και Χάος στους δύο αντίποδες. Δύο έννοιες όχι συνώνυμες αλλά αντίθετες. Θα υπάρξει τελική αναμέτρηση;

……….Όχι δεν θα υπάρξει, τουλάχιστον από την πλευρά των χαοτικών. Αυτό, ίσως να στενοχωρεί κάποιους, αλλά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι χαοτικοί, αν και έχουν μία κοινή βασική πλατφόρμα σκέψης, ωστόσο ΔΕ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΟΜΑΔΑ. Ούτε δρουν κατά των σκοτεινών με την έννοια του "πολέμου". Στην ουσία δεν είναι στις επιδιώξεις τους ένας "πόλεμος" με τα μεμψίμοιρα μίζερα ανθρωποειδή, καθώς κατέχουν ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας.

Βέβαια δεν συμβαίνει και το αντίθετο. Οι σκοτεινοί πάντα ήθελαν, θέλουν και θα θέλουν να βάλουν κάτω από τον έλεγχό τους, τούς χαοτικούς ανθρώπους. Να τους εντάξουν σε διάφορες ομάδες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους (στις επιστήμες, στις τέχνες, στον κοινωνικό ιστό). Οι σκοτεινοί χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα για να κερδίσουν και στη συνέχεια να καταστρέψουν τα χαοτικά μυαλά. Χαρακτηριστική είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται από τους σκοτεινούς στο τομέα των επιστημών. Κάποιος χαοτικός επιστήμονας εκπονεί μια μελέτη, για προσωπικούς του λόγους και χωρίς να ανήκει σε κάποιο λόμπι. Αν το έργο του αξίζει (και δεν πρόκειται για κάποιο ψώνιο) οι σκοτεινοί είτε θα τον πάρουν με το μέρος τους (Αϊνστάιν), είτε θα το βγάλουν τρελλό κλέβοντας τις γνώσεις του (Τέσλα), είτε θα τον φάνε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι (Σωκράτης).

Οι περισσότερες (αν όχι όλες) ομάδες που στρέφονται κατά των σκοτεινών ελέγχονται από αυτούς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, χωρίς τα μέλη των ομάδων πολλές φορές να γνωρίζουν αυτό το βρώμικο παιχνίδι. Αυτό στις μέρες μας είναι ολοένα πιο φανερό και αποδεικνύεται, ότι οι ομάδες αυτές είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Το Χάος, το λατρευτό φωτεινό Χάος έχει ξεπεράσει αυτά τα σικέ διλήμματα. Το Χάος ανήκει σε όλους, αλλά δεν το οικειοποιείται κανένας. Το Χάος είναι απρόβλεπτο και άπειρο. Το Χάος είναι το Δώρο του Θεού στους Ανθρώπους.

Από το Χάος βγαίνει Φως

κι απ’ το σκοτάδι θλίψη
και θ’ ανεβούμε πιο ψηλά
στου Σύμπαντος τα ύψη.