ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ!

Όπως συμβαίνει σε πολλές δραστηριότητες της ζωής, πόσο μάλλον στον αθλητισμό, ο πρωταθλητής δύσκολα πεθαίνει. Τουλάχιστον δε χρεοκοπεί και δε χάνει την αξία του τόσο γρήγορα. Η Εθνική ποδοσφαίρου δεν άξιζε την απαξίωση που κάποιοι της χρέωσαν μετά το "ατιμωτικό" 1-4 του "Καραϊσκάκη".


Όπως έχω ξαναγράψει, και για την Εθνική μπάσκετ, ποτέ δεν απαξιώνεις κάποιον, ιδιαίτερα όταν σε έχει κάνει να δακρύσεις από χαρά, σε έχει βγάλει στους δρόμους, σου έχει ερεθίσει ευχάριστα το θυμικό και συνεχίζει να το κάνει.


Όπως φαίνεται, η Εθνική δείχνει να έχει ωριμάσει και να διαχειρίζεται ακόμα και τις αποτυχίες με ευφυία. Αυτό είναι δουλειά του Ρεχάγκελ. Ο Όττο, αν και έχει ακούσει τα εξ' αμάξης, ξέρει ότι ο Έλληνας θα φωνάξει και θα πανηγυρίσει κάνοντας την ίδια φασαρία και στις δυο περιπτώσεις. Γι αυτό δουλεύει για την πάρτυ του, με μεθοδολογία βασισμένη στην ελληνική πραγματικότητα. Τον Όττο και τα μάτια σας εκεί στην Ε.Π.Ο.

Ευχόμαστε τα καλύτερα για την συνέχεια, και όπου φτάσει.