ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Καταρχάς γράφω το αυτονόητο, ότι δηλαδή σεβόμαστε το προσωπικό δράμα υγείας κάθε ανθρώπου εκτός από αυτούς που προκαλούν βλάβες σε άλλους, οπότε η έννοια της "Θείας Δίκης" αποκτά κάποια αξία. Προσωπικά πιστεύω, ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν έχει βλάψει άλλους, παρά μονάχα τον ίδιο του τον εαυτό και δυστυχώς για τον ίδιο, συνεχίζει να το κάνει.

Τα θρησκευτικά ιερατεία σε παγκόσμια κλίμακα από κατασκευής κόσμου, διαχειρίζονται την θεοφιλία των ανθρώπων ασκώντας την εξουσία που τους παρέχεται. Είναι περιττό να πούμε (αλλά θα το πούμε), ότι ο Χριστός ποτέ δε μίλησε για ιερατεία και παπαδαριό και όλα αυτά είναι έργα όχι του Θεού αλλά των ανθρώπων.

Στην καθ' ημάς Ελληνική Ορθοδοξία, ο αρχηγός των ορθόδοξων Ελλήνων παπάδων Χριστόδουλος, ουδέποτε ξέφυγε από την μεγάλη ασθένειά του, που δεν είναι άλλη από την εγωπάθειά του. Αυτή δυστυχώς είναι η μεγάλη του νόσος, από την οποία δεν φρόντισε να απαλλαγεί, πριν τον χτυπήσει η επάρατος. Στο βαθμό βέβαια που επιβεβαιώνονται κάποιες εναλλακτικές θεωρίες, οι οποίες ισχυρίζονται ότι ο καρκίνος είναι ψυχοσωματική νόσος, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η εγωπάθεια δημιούργησε τον καρκίνο. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που θα αναλυθεί τώρα.

Ο Χριστόδουλος ουδέποτε μέχρι τώρα υπήρξε ταπεινός με την χριστιανική έννοια του όρου. Θα περίμενε κανείς ότι μετά το "χτύπημα" του καρκίνου να γινόταν πιο πνευματικός χριστιανός, πιο εσωτερικός, πιο ταπεινός, πιο μοναστικός, λιγότερο κοσμικός, λιγότερο θεατρικός, λιγότερο εγωπαθής και εγωκεντρικός.

Αλλά όχι. Ήταν εκπληκτική η δήλωση που είχε κάνει από τις Η.Π.Α.: "...γιατί ο Θεός να στείλει σε μένα αυτό το κακό και όχι σε κάποιον άλλον!!!!!"

Σήμερα κατά την επιστροφή του στην Αθήνα -και πάντα κρατώντας το σκήπτρο του- μίλησε για τους πιστούς που αγαπούν τον ίδιον και τους ευχαρίστησε. Ανέφερε πάλι, ότι η πίστη του κόσμου είναι αυτή που τον βοηθά. Κύριε Χριστόδουλε, η πίστη και η αγάπη δεν είναι προς εσάς - είναι προς τον Θεό -, ανεξάρτητα αν μερικές φορές αγγίζει τα όρια της θρησκοληψίας. Οι ιεράρχες είναι πεπερασμένοι και σε καμιά περίπτωση εκπρόσωποι του Θεού. Η ψυχή του ανθρώπου είναι θεοφιλής, ανεξαρτήτως ιερατείων ή θρησκειών ή δογμάτων.

Ο αρχηγός των ορθόδοξων Ελλήνων παπάδων Χριστόδουλος, δήλωσε ότι θέλει να επιστρέψει στα διοικητικά της Εκκλησίας γιατί άφησε τα πράγματα πίσω για όσο διάστημα έλειπε. Η Εκκλησία είναι οι εν Χριστώ πιστοί και από ότι γνωρίζω κανείς δεν νιώθει ότι τα πράγματα έμειναν πίσω. Προφανώς ο κ. Χριστόδουλος θέλει να πει για την Αρχιεπισκοπή και την Ιερά Σύνοδο που είναι τα δικά του "μαγαζιά".

Σε ένα μαγαζί όταν το αφεντικό αρρωστήσει σοβαρά, τα πράγματα παίρνουν την κάτω βόλτα. Τότε το αφεντικό πρέπει να φροντίσει για τις διαδικασίες αντικατάστασής του. Αυτό είναι μια θέση δεοντολογική που στο κάτω-κάτω της (αγίας) γραφής προστατεύει και το ίδιο το αφεντικό· αν όχι την υστεροφημία του, τουλάχιστον την υγεία του.

Ο αρχιερέας Χριστόδουλος δε θέλει να αφήσει τον θρόνο του. Η εγωκεντρική προσωπικότητά του δεν τον αφήνει να δει την ματαιότητα του διοικητικού τίτλου που κατέχει.

Θα μου πεις "σε έπιασε ο πόνος για την Ιερά Σύνοδο και την Αρχιεπισκοπή" και θα σου πω "όχι, δεν μ' έπιασε ο πόνος".

Αλλά κύριε Χριστόδουλε, αν ίσως εκαταλείπατε την κοσμική εξουσία που κατέχετε, βλέπατε τα πράγματα από άλλο μάτι. Τον Χριστό μπορείτε να τον υπηρετήσετε από πολλές μεριές και να σας υπηρετήσει κι Εκείνος. Αναλογιστείτε την ταπεινότητα και την αγάπη που η χριστιανική θρησκεία πρεσβεύει και παραιτηθείτε. Τα κοράκια περιμένουν όπως και εσείς περιμένατε κάποτε.

Απαλλαγείτε από το Εγώ σας, όσο το συντομότερο δυνατό.

Χριστόδουλε, είναι δύσκολο να πετάξεις τα άμφια στα σκουπίδια και να μείνεις με ένα απλό ράσο.
Αλλά αν το καλοσκεφτείς, δεν σου κοστίζει τίποτα και είναι ότι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου.__________